ALTERNATYWA - THE WIRE
ALTERNATYWA
MUZYKA
PRZEWODNIK KRYTYKI POLITYCZNEJ
THE WIRE PRIMERS
Krytyka Polityczna
The Wire to brytyjski miesięcznik poświęcony wielu niszowym gatunkom muzycznym, które teraz i w przeszłości, a prawdopodobnie także w przyszłości, wydają się mieć istotne znaczenie dla kultury całego świata. Pismo wychodzi od 1982 roku a powstało by propagować jazz, zwłaszcza jego nowoczesne, awangardowe odmiany. Co ciekawe, ojcem nazwy pośrednio był sam Steve Lacy. Jednak z czasem zmienił się zarówno właściciel jak i skład redakcji, a tym samym polityka redakcyjna pisma. Spektrum zainteresowań uległo znacznemu rozszerzeniu, co miało swoje zalety ale też i wady. Do dziś The Wire pozostaje kontrowersyjny zrówno w oczach krytyków, jak i części własnych czytelników.
Omawiana książka jest repliką wcześniejszej o trzy lata publikacji The Wire Primers. Jej redaktor Rob Young wybrał 19 primers, jakie przez lata ukazywały się w The Wire i dodał trzy całkiem nowe. Primer to obszerny artykuł omawiający jakiś istotny styl muzyczny, zjawisko lub twórczość ważnego artysty/grupy. Ambicją redaktora było oddanie możliwie pełnego obrazu kreatywnej, alternatywnej muzyki naszych czasów, ze szczególnym uwzględnieniem drugiej połowy XX wieku. Ambicja to, przyznajmy, niemożliwa do zrealizowania, zwłaszcza w stosunkowo niewielkim tomie. Jednakże mając na uwadze wszelkie ograniczenia, należy stwierdzić, że wynik jest dosyć zadowalający.
Rob Young rozpisał książkę na cztery podstawowe działy: AVANT ROCK / FUNK, HIP-HOP I OKOLICE / JAZZ I IMPROWIZACJA / NOWOCZESNA KOMPOZYCJA. Bardzo dobrze broni się dział jazzowy, którego bohaterami stali się klasycy muzyki free, jak jej ojciec Ornette Coleman, przybyły z Saturna Sun Ra, gitarzysta innowator Derek Bailey, brytyjska grupa improwizatorów AMM czy zjawisko nazywane Fire Music. Nieźle jest też z muzyką współczesną: John Cage, Iannis Xenakis, Karlheinz Stockahausen, Morton Feldman i Musique Concrete, to wybór pozwalający na poznanie wielu kamieni milowych dwudziestowiecznej awangardy. Bardzo brakuje rewolucji punkowej i wszystkiego co z niej wynikało, choćby potężnego i wpływowego nurtu jakim był hardcore punk. Niejako w zastępstwie mamy artykuły o grupie The Fall, nowojorskiej (i nie tylko) scenie No Wave, muzyce noise i jej ważnym przedstawicielu - zespole Sonic Youth. To w dziale AVANT ROCK, w którym też muzyczni przyjaciele Frank Zappa i Captain Beefheart czy ogromnie ciekawe, mimo iż z perspektywy muzyki światowej nieco marginalne, zjawisko Tropicalia z Brazylii.
To wydawnictwo to z całą pewnością pozycja godna polecenia. Zwłaszcza, że takich książek boleśnie brakuje na polskim rynku wydawniczym. Zatem polecam, choć nie bez zastrzeżeń. I nie chodzi tu nawet o drobne błędy czy nie zawsze perfekcyjną polszczyznę tłumaczenia. Już sam tytuł wydaje się nieadekwatny do zawartości. Nie jest to bowiem "przewodnik" per se, a raczej przegląd wybranych zjawisk i postaci ze współczesnego krajobrazu muzycznego.
Jeśli KP zdecyduje się na drugie wydanie, sugerowałbym (oprócz zmiany tytułu, rzecz jasna) negocjowanie z The Wire zawartości książki. I tak na przykład, zamiast rozdziałów, których bohaterami są dubstep czy grime, (a które zajmują sporo cennego miejsca) może warto umieścić teksty o, na przykład, ska czy minimalizmie. Warto by też dać US hardcore Primer, jaki ukazał się już po wydaniu omawianego zbioru. Oczywiście po przejrzeniu i korektach, bo i on spotkał się z uwagami krytycznymi.
ALL TEXTS AND IMAGES © PIOTR SIATKOWSKI
Previous page: FOTOGRAFIA MUZYCZNA
Next page: THE DOORS